Cmentarz

Tym razem tematem w akcji #strachopad był: straszny romans – dwie rzeczy, z którymi zawsze miałam trudność. I muszę przyznać, że fajnie tak raz na jakiś czas wyjść ze swojej pisarskiej strefy komfortu.


Cmentarz

Pierwsza randka na cmentarzu i do tego w listopadzie? Nasi bliscy i znajomi otworzyliby szeroko oczy ze zdumienia, gdybyśmy im powiedzieli, że to tu się poznaliśmy i to tu czujemy się najlepiej. A my nic sobie z tego nie robimy, tylko spoglądamy po sobie z cieniem uśmiechu, splatamy skostniałe palce i ruszamy na kolejny wieczorny spacer po miejscu, które dla innych zdałoby się upiorne, dla nas zaś stało się naszą małą sielską enklawą.

Suniemy niemal bezszelestnie pomiędzy starymi, zmurszałymi nagrobkami, rozmawiając szeptem, by nie pobudzić tych, którzy spoczywają pod nimi. W porównaniu z tamtymi jesteśmy wszak młodzi, a nasze serca wciąż jeszcze są zdolne do odczuwania. Napawamy się więc ciepłem swojego uczucia, starając się nie myśleć o tym, co będzie, gdy nasze ciała tak jak ich ulegną rozkładowi, a myśli spowije mgła.

W końcu jesteśmy martwi zaledwie od pół roku. Mamy przed sobą całą wieczność.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Monstera Deliciosa

Obraz
– Ramzes, mamy problem, klient z czwórki chce rozmawiać z szefem kuchni. – Naprawdę nie umiesz sobie z nim poradzić? – odburknął Ramzes, nie odrywając się od zawijania gołąbków w kapustę. – Użyj swoich wdzięków, w końcu kto jak nie ty? – Próbowałam, skubaniec jest odporny. – Marysia ze złością zapięła dwa górne guziczki przy staroświeckim mundurku, jakie właściciel przykazał nosić wszystkim kelnerkom. – Rusłana jeszcze próbuje, ale wątpię, żeby jej się udało. Tacy jak on czasem po prostu się zdarzają. Benek zmniejszył ogień pod garnkiem i z niepokojem wyjrzał przez drzwi kuchni, po czym cofnął się gwałtownie. – Cholera, idzie tu! Rusłana z nim gada, ale on dalej idzie. Lepiej coś wymyślmy, bo jak Stefan się dowie, to wszyscy będziemy mieć przerąbane. Marysia popatrzyła na niego, jakby wyrosły mu rogi. – Naprawdę boisz się tego krwiopijcy bardziej od tego, co zrobią nam ludzie, kiedy wszystko się wyda? Benek wzruszył ramionami i wpakował sobie do ust spory kęs móżdżka cielęcego. – Ten k...
Czytaj więcej

Nie taki urząd straszny

Obraz
  – Dzień dobry! – Marcel opadł na obite czerwonym pluszem krzesło szczęśliwy, że tak szybko udało mu się znaleźć wolne okienko. – Dzień dobry, w czym mogę pomóc? – zapytała urzędniczka i uśmiechnęła się zachęcająco. – Bo widzi pani… – zaczął Marcel niepewnie, wciąż zły na siebie za własne niedopatrzenie. – Machnąłem się w ostatnim zeznaniu, o ładne kilka stówek się machnąłem, no i chciałbym złożyć korektę… – Ależ niech się pan nie martwi, każdemu może się zdarzyć – zapewniła go skwapliwie kobieta. – Proszę pokazać te dokumenty, zaraz znajdziemy, co tu się nie zgadza, i prędziutko wszystko poprawimy. A w międzyczasie może zechce się pan czegoś napić? O, i ciasteczka mamy, akurat dziś pierniczki, świeżutkie, ze śliwkowym nadzieniem, niech pan się częstuje. – Chętnie. – Marcel posłał urzędniczce pełen wdzięczności uśmiech. Całe zdenerwowanie zaczęło go już opuszczać i teraz dopiero z całą siłą dotarło do niego to charakterystyczne połączenie aromatu świeżej kawy i ciastek, woni tuszu...
Czytaj więcej